Vandaag wil ik je vragen of jij ook zo’n behoefte hebt om even stil te staan bij jezelf, want we leven in een onrustige tijd. Er is overal crisis en dat raakt ieder van ons. We hebben er allemaal mee te maken en we voelen allemaal de spanning in de wereld.

Maar het zijn ook uitdagingen die het leven ons geeft en hoe kunnen we daar het beste mee omgaan?

Hoe vaak neem jij een moment voor jezelf, in het hier en nu, om bij te komen van de stress of de spanning en je te bezinnen op de uitdagingen die je tegenkomt?
Gun jij jezelf dit wel? Of schaam je je een beetje omdat je niet echt wilt toegeven dat je je taks hebt bereikt en toe bent aan innerlijke rust. Zou dat misschien komen omdat we vinden dat we het leven aan moeten kunnen en flink moeten zijn om volop mee te kunnen draaien in de hectiek van alledag?
Eigenlijk is dat jammer.

We trekken makkelijker tijd uit om fysiek wat te ontspannen, maar hoe zit dat nou met onze ziel?

Voel hoe ook jij het nodig hebt om momenten van rust te pakken, om te kunnen reflecteren en bewust te worden van hoe het nu echt met je gaat. Voel hoe waardevol het is om het contact met jezelf aan te gaan. Even stil te worden en te voelen dat je er bent, dat je ademt, dat je leeft.
Dan voel je eerst de belasting die je hebt opgelopen en wat het je te vertellen heeft en als je daar ruimte aan geeft zal het langzamerhand verzachten en verdwijnen.
Het brengt je lichaam en geest weer samen en zo kunnen er nieuwe inzichten ontstaan, kom je in vrede met hoe het is en krijg je weer volop energie.

Wie weet wil je dan wel vaker door de dag heen even met jezelf gaan zitten om te midden van alle onrust je ziel, je innerlijk of dat wat je voelt, waardig te onderhouden.
Dat dient niet alleen jou, maar ook de wereld om je heen.

Anandajay schrijft in zijn boek: Zegeningen van het hart

Vrede
is het gevolg van het contact met het hier en nu,
met je aanwezigheid hier op aarde,
met de schepping die je bent,
met het lichaam waarin je woont,
met de levenskracht die je daarin voelt,
met de bezieling die je in je draagt,
met de wezenlijkheid die daaruit voortkomt