Je kent het gevoel van kippenvel toch wel? Het is een moment dat je door iets aangeraakt wordt. De energie onder je huid maakt zich aan je kenbaar en je huid gaat ervan tintelen. Je voelt de opwinding en je bent je even bewust van wat er echt gebeurt.

Voelen doet een beroep op je beleving, op je innerlijke waarneming, op je emotie. Voelen laat je naar binnen gaan, het zet je poriën open. Het opent als het ware je cellen van je lichaam en dat is iets heel moois, want je lichaam is een wijs instrument, een sensitieve richtingaanwijzer.

Voelen heeft te maken met een beweging van ontvankelijk zijn, aanraakbaar zijn, een open klankkast hebben om dat wat je voelt in je te laten resoneren en het ervaren van wat dat voor een klank, kleur of waarde voortbrengt, schrijft Anandajay.
Voelen is een open, door jou als instrument heen, toelaten van dat wat is.

Voelen laat mij in relatie gaan met wat zich aandient en mijn lichaam geeft aan wat dat met mij doet. Energie sprankelt dan door mij heen en dan voel ik dat ik leef. Hoe meer ik dat toelaat hoe gevoeliger ik word. Ik voel dan wat echt waar is en de waarde van dat ik er ben. Voelen laat mij thuiskomen in mijn natuurlijke basis.

Mijn cognitieve brein denkt, maar de rest van mijn lichaam voelt, hoe de aanraking van een hand die mij streelt mij verzacht, hoe de glimlach van een onbekende op straat mij blij maakt en hoe de klanken van mijn tanpura mij aanraken in mijn buik als ik haar bespeel, maar ook hoe het verdriet van mijn kind mij hartzeer geeft.

Dit zal niet vreemd bij je overkomen, maar durf je ook op je gevoel te vertrouwen, mag je sensitieve lichaam je kompas zijn, ook al kom je boosheid of pijn tegen? Ben niet bang, want voelen laat je alle toonaarden van je bestaan ontdekken en dat raakt aan, maar geeft ook vreugde.
Geniet van het levende leven in jou, het maakt je leven intenser en waardevoller en brengt je terug bij je ware aard, bij de unieke mens die je bent.