Vandaag een nieuw inspiratiemoment en dat gaat over teleurstelling.
Als je teleurgesteld bent, dan is er iets teloor gegaan.
Teleurstelling heeft altijd met een verwachting te maken die niet uit gekomen is.

Ik schreef een tijdje geleden in mijn dagboek:

Waarom heb ik zulke grote verwachtingen en waarom valt dat zo vaak tegen?
Het komt omdat ik in mezelf een andere wereld ken
waar het vredig is en waar liefde voelbaar is,
en eigenlijk verlang ik naar zo’n wereld om mij heen.

Maar het is best lastig om in mijn dagelijks leven steeds weer die innerlijke vrede en liefde te voelen, als ik mij teveel laat beïnvloeden door de omstandigheden.
Het gaat dan bijvoorbeeld om het geweld in de wereld, over miscommunicatie of onbegrip of hoe wij mensen met elkaar omgaan…..het zit hem vaak ook in kleine dingen en dan is er best veel om teleurgesteld over te zijn.

Vaak heb ik de neiging om er boven te gaan staan of om afleiding te zoeken, omdat ik het toch allemaal een beetje leuk wil houden.
Maar eigenlijk weet ik dat er maar één manier is om ermee om te gaan en dat is, dat ik het echt mag voelen, dat ik mag erkennen dat ik teleurgesteld ben en dat helemaal waar mag laten worden.
Dan verandert er iets, want doordat ik er contact mee maak, word ik zachter en sensitiever en zak ik langzaam weer in de laag van liefde en vrede.
Zo ontdek ik dat zowel dit gevoel van harmonie, als de momenten van teleurstelling, gewoon bij het leven horen.

Anandajay schrijft erover in zijn boek: “Zegeningen van het hart”

Als in teleurstelling liefde toegelaten wordt,
transformeert deze naar zorgzaamheid
en ontstaat er verbinding en relatie.