Sommige mensen hebben een beeld of een afkeer van spiritualiteit, omdat ze denken dat het iets zweverigs is.
“Doe nu maar gewoon”, hoor ik ze dan zeggen…..
maar spiritualiteit heeft niets te maken met iets hogers, want het is het leven zelf. Het heeft te maken met jou, met de waarde die jij bent en met het in volle glorie ervaren van dat je bestaat.

Je kent natuurlijk ook de momenten dat je ontspannen raakt van een wandeling in het bos. Je voelt dan de verwondering voor de natuur en dat je geniet van haar schoonheid, haar geur, haar kleurschakeringen en de rust die het je geeft.
En als je dan in de stilte dat fluitende vogeltje in die hoge boom hoort en jij je daardoor laat aanraken, dan voel je dat er meer is tussen hemel en aarde en dat jij daar een deel van bent.

Spiritualiteit is het moment van bewustwording, van stilstaan bij wat het leven je aanreikt en dat ontvangen. Zoals die heerlijke wandeling in het bos of een liefdevol samenzijn met een vriend, maar ook de spontaniteit van een kind of de eerste zonnestralen op je huid waardoor je voelt dat je hart ervan gaat gloeien.

Dan kom je even los van wat je wilt begrijpen en ontstaat er verbinding met jezelf, omdat jij dat ervaart, omdat jij het leven bent, omdat jij een waardig spiritueel wezen bent en een deel van de natuur.
Eigenlijk dus heel gewoon, maar toch zo bijzonder.

Anandajay schrijft daarover in zijn boek: Zegeningen van het hart
Spiritualiteit is niet een omhoog streven naar een ideaal,
maar het is een afdalen naar de waarde die jij bent.