Schuldgevoel
verkleint ons energieveld
en daarmee de ruimte
om liefde toe te laten

Anandajay

Jij zult je ook vast wel eens schuldig voelen en ervaren dat het aan je kan blijven knagen als loslaten maar niet lukt.

Het overkwam mij laatst ook….ik werd er ‘s nachts wakker van en ben gaan voelen wat ik nodig had…..contact met mezelf….
Ik voelde dat ik tekort geschoten was en waar ik dat onbewust in mijn lichaam had vastgezet.
Ik merkte dat mijn hartgebied wat donker was geworden en mijn maag verkrampt was geraakt. Mijn neiging tot perfectionisme en dat ik van mezelf geen fouten mag maken zaten me in de weg.

Maar ik liet het toe, zonder oordeel en nam daar even de tijd voor. Langzaamaan kwam er verzachting wat voelde als mededogen naar dat het zo gelopen was en naar de beperkte mens die ik ben. Hierdoor vond er een draai in mij plaats en als een helder moment voelde mijn hart als een bloem die zich opent voor het licht. Mijn adem werd ruimer en mijn maag begon zich ontspannen.
Ik vond het fijn om dit te ervaren en ermee samen te zijn, want het voelde als een innerlijk antwoord en dat bracht me in een vrijere energie, waardoor ik de ruimte kreeg om mijn gevoelens op te schrijven.

Ik ben blij met het inzicht dat contact maken een liefdevol gebaar is, niet alleen naar mezelf maar ook naar de ander, want door mijn schuldgevoel aan te nemen en in essentie te voelen dat ik een goed mens ben, kreeg ik weer de levensruimte waar ik naar verlang en kon er weer liefde gaan stromen.