In het teruggaan naar het verleden,
kom je je ziel niet tegen.
De diepte van jouw ziel
ligt in dit moment
-Anandajay-

Wat mooi…..het stelt me wel gerust dat het eigenlijk niet nodig is om alles wat geweest is te herkauwen, dat het verspilde energie is.
Het voelt ook bevrijdend om het verleden te laten voor wat het is, ik kan er toch niets meer aan veranderen.

Maar al mijn gedachten, ideeën en gevoelens over het verleden ècht loslaten is nog niet zo eenvoudig, want wat gebeurt er dan?
Dan komt er ruimte voor een momentje met mezelf…..

Voel je met me mee?

Ik sluit mijn ogen en voel mezelf zitten op mijn stoel. Ik laat me dragen, zoals ik vroeger gedragen werd op de arm van mijn moeder. Ik voel mijn lichaam en mijn adem komt en gaat. Gedachten dwarrelen als wolken voorbij en dat ontspant mijn doorgaans drukke brein. De strakke spieren in mijn schouders laat ik hangen, mijn maag begint te verzachten. Ik sta dit even helemaal toe. Mijn benen beginnen wat te tintelen en ik voel energie door mij heen stromen, mijn voeten tintelen mee. Dat voelt zo heerlijk en levendig en als vanzelf leg ik mijn hand op mijn hart om echt contact te maken met de warmte die ze mij geeft. De deur naar mijzelf is open gegaan.

Ik voel een aantrekkingskracht naar mijn innerlijke hart, mijn ziel en laat me graag door haar liefde gevuld worden in het moment van nu, waar het verleden plaats heeft gemaakt voor het heden en voel me aanwezig te midden van alles wat bestaat.