Mooi hè?

Daar staan we eigenlijk niet bij stil, omdat we maar doordraven, ons laten afleiden en ons richten op de omstandigheden.
We beseffen daardoor niet dat er een ‘hier en nu’ is, waarin je intens kunt genieten van wat er is en wat je ervaart.

In het ‘nu’ leven is best lastig, want dan kom je al snel bij jezelf uit en dat lijkt zo eng, zo confronterend, zo dichtbij.
Maar je hebt jezelf nodig om het leven te ervaren, dat is juist de rijkdom van je bestaan, dat je er bent, een lichaam hebt en kunt voelen wat het leven met je doet, elke keer weer opnieuw.

Wat daarbij helpt is om contact te maken met je adem. Dan voel je dat je leeft en er elke keer een nieuw moment komt. Je krijgt de adem, maar die is niet van jou dus je laat haar ook weer gaan, om een volgende inademing te kunnen ontvangen. Als jij je daar bewust van bent, dan voel je hoe bijzonder dat is, want de lengte van je leven wordt niet bepaald door het aantal jaren, maar door het aantal ademhalingen. Je leven begint immers bij de eerste ademhaling en als het einde van je leven bereikt is, laat je de laatste voorgoed los.

Dat geeft een gevoel van nabijheid, van liefdevol verzorgd worden door iets groters, iets ondefinieerbaars. Het geeft een gevoel van respect en van dankbaarheid dat er steeds weer een nieuw moment is waarop je kunt vertrouwen en waar je ten volle van mag genieten. Een nieuw moment wat je leven verrijkt.

Je kunt dus steeds weer opnieuw beginnen. Het oude laten gaan en het nieuwe moment met blijdschap verwelkomen.
Dat wens ik je van harte toe in het komende nieuwe jaar.

Jeanine 💜