Over-een-stemmen. Je zou het woord kunnen verklaren als twee ‘stemmen’ die zich versmelten tot een harmonieus samenzijn.
Het is het afstemmen, het samenvallen met iets anders.

Als ik in overeenstemming ben, dan voel ik mij op mijn gemak, dan is er innerlijke rust en een vredig gevoel.
Je herkent dat vast wel, bijvoorbeeld als de omstandigheden gunstig zijn zonder al teveel obstakels, of als je tevreden bent en weinig zorgen hebt.

Maar dat is niet altijd de werkelijkheid. Er kunnen zoveel situaties zijn waarin je je belast voelt en de dingen even niet lekker lopen. Dan is het veel lastiger om in overeenstemming te zijn met hoe het is.

Het overkomt mij ook en ik ben me er bewust van dat zo’n gevoel van onvrede te maken heeft met het afwijzen van wat er gebeurt.
Ik wil de feitelijkheid niet onder ogen zien, omdat ik zo verlang naar harmonie. Ik wil dan niet boos zijn, maar juist positief blijven, maar daar gaat het juist wringen. Ik voel dan niet wat het met me doet en dat geeft onrust en ongemak en dan ben ik niet in overeenstemming.

Maar als ik de feitelijkheid aanneem en voel dat het echt waar is, dan kom ik in het Nu en in verbinding met wat het leven mij aanreikt.
Als ik me daarop afstem, voel ik mezelf en hoe ik dat moment beleef en ontstaat er harmonie, maar dan op mijn eigen dragende grond. Dat is een totaal andere beleving die gaat over echtheid en waardigheid.

Anandajay zegt:

In verbinding met je wezenlijkheid komen,
is niet een vorm van opgetild worden,
maar van in overeenstemming en vrede komen
met dat wat echt is.

Ja, dat versta ik, want door in overeenstemming te zijn met wat er feitelijk gebeurt, open ik me voor het leven en voor mezelf, als de ruimte en de inhoud waarin alles plaatsvindt. Dan val ik samen met de feitelijkheid van dit moment en de mens die ik ben en dat maakt pas echt gelukkig.